Sayın okurlar;

Biz, her zaman muazzez aklımızın ardısıra gidelim de halkın takdiri, isterse bize katılsın, isterse katılmasın. Unutmayalım ki insanoğluna, dünyada en adilane dağıtılan tek nimet, akıldır. Herkes de biliyor ki bugüne kadar bir Allah’ın kulu kalkıp da “Ben aklımdan şikayetçiyim.” dememiştir. Doğru işlemeyen akıl, keskin olsa dahi ne işe yarar? Bu nedenle, saatin iyiliği, koşmasında değil, doğru çalışma ve doğru işlemesindedir. Bu nedenle, aklın gücüne hiçbir engel karşı duramaz. Akıl ve dirayet, ak saçlar gibi, kalbimiz de masum çocuklar gibi olursa güzel olur. Nitekim, aklın bağlamadığı dostluğu, sevgiyi, saygıyı ve de ahde vefayı akılsızlık kolayca çözebilir. Buradan hareketle diyoruz ki Yüce Yaratan, mahvetmek istediği kişinin önce aklını alırmış (Euerpides). Hayatta, başarılı olmak için akılsız görünmeli ama behamal akıllı olmalıyız. Akıllı insan, meselenin başından evvel sonunu düşünenlerdir ve mümkün olduğu kadar da görebilen insandır. SAHİP OLMADIĞI ŞEYLERE ÜZÜLMEYEN ANCAK SAHİBİ OLDUKLARINA SEVİNEN İNSAN AKILLIDIR. Normal akılda normal düşünce budur.

Sayın okurlar;

Aklı, ihtirasının bir karış yukarısında olan serseri, serseri olduğu kadar da gelgeç akıl, her meseleyi basite aldığı için bundan dolayı gider gelir büyük olayları bırakır, küçük olaylara önem verir. Böylece küçük işlere takılıp kalan adam, ömrü billah büyük işleri başaramamıştır çünkü aklı yetmemiştir. Yüce Yaratan “Aklını doğru, güzel ve iyi çalıştırmayanların üzerine pislik yağdırırım.” diyor. Bunun için çok okumalı, çok öğrenmeli, çok yönlü düşünmeli ancak hepsini de hakkın ve hukukun potasında müzakere ederek daha sonra azda özle yetinilmelidir. İki göz çok görmek, iki kulak çok işitmek, bir ağız ise sözleri boğarak ve tartarak söylemek için yaratılmıştır. Akıl katmanlarının mükemmel olduğu yerde o aklın çapı da büyüktür. Bu sıralamaya göre, akıl sistemlerinde büyüklük derecesi şöyle bir sıralamaya tabi tutulmuştur:

  1. Özün özünü bilenler (gerçek peygamberler),

  2. Arifler,

  3. Abidler,

  4. Normaller.

Bu sıralamaya göre ilk üçünü bırakalım da acaba birçok insan 4. maddede yer alan normale ne kadar girebilir?