İlk adım istismarın ve ihmalin varlığını kabul etmek olmalıdır. ‘Hayır o yapmaz.’ ‘Dayısı o hiç öyle şey olur mu?’ ‘Aman çocuk işte yanlış anlamıştır’ gibi cümleleri bir kenara bırakmalıyız. İçinde bulunduğumuz durumu ilk olarak kabul etmemiz gerek. Konuşulmadığı zaman, başlar kuma gömüldüğünde sanıyoruz ki sorun görünmez oluyor. Ya da kendi kendine kaybolduğunu sanıyoruz.

İstismar ve ihmali mağduru çocukların fark edilmesi ile ilgili bilgi ve becerilerinin kazanılması gerek. Bu gereklilik sadece ilgili meslek grupları için değil. Toplumdaki herkese kapsamlı şekilde ulaşması gerekir. Örneğin cinsel istismara karşı bir önlem olarak çocuklara cinsellik ile ilgili eğitim vermek çok anlamlı ve önemlidir. Fakat ne yazık ki bizim toplumumuz gibi cinselliğin hala tabu kabul edildiği toplumlarda bir çocuğa cinselliği anlatmak ve bunun doğru bir şekilde yaşanmasının ne anlama geldiğini söylemek zordur. Üstelik bir de çocuğun yaşına uygun bir şekilde ona cinsel bilgi sunulacağı hakkında ebeveynleri ikna etmek çok daha zordur. Oysa bir çocuğun yaşına uygun cinsel bilgiyi alması çok önemlidir. O zaman neyin nasıl yaşanacağını, öte yandan kendisine kötü niyetle yaklaşanların ayrımını sağlayacaktır. Bir çocuğun kendi bedenini tanıması çok önemlidir. Bu sayede çocuk kendisine dokunan kişinin iyi veya kötü niyetini ayırt edebilecek.

Çocuklar doğaldır. Kendilerini sınırlamazlar. Her koşulda istismar var diyemeyiz fakat aklımızın bir köşesinde soru işareti olarak kalmalıdır. Ve şüphelendiğiniz zamanlarda bilgi sahibi olan bir uzmana yönlendirmek basit ama etkili bir adım olabilir.

Unutmayın. Bizler dinlemeye dahi tahammül edemiyoruz. Ardından unutuyoruz ve devam ediyoruz. Ama mağdur olan kişi o anı yaşadı. Ve ömrüne o yaşantının anılarıyla devam edecek. Birazcık duyarlılık ve dikkatle bir çocuğun hayatını kurtarabiliriz.

 

Çocuk İstismarından / İhmalinden Kuşkulanıyor ya da Bunu Biliyorsanız Neler Yapabilirsiniz?

  • Bir çocuğun istismara maruz kaldığına tanık olmuş veya bunu duymuşsanız ya da mesleğiniz (Doktor, sosyal hizmet uzmanı, rehber öğretmen, öğretmen, aile hekimi, psikolog, okul müdürü vb) nedeniyle size başvurulmuşsa, öncelikle bunu KESİNLİKLE CİDDİYE ALMALISINIZ! İSTİSMARIN DURDURULMASI VE ÇOCUĞUN KORUNMASI, YASAL BİR ZORUNLULUKTUR.
  • Bildirim yükümlülüğü olan meslek elemanları (öğretmen, doktor, hemşire, sosyal hizmet uzmanı, polis vb) dışında da her birey çocuk istismar şüphesini bildirebilir, bildirmelidir. Bildirim bir suçlama değildir; düşüncenin dile getirilmesi ve çocuğun durumunun soruşturulup değerlendirilmesi için yapılmış bir taleptir.
  • Kimliğinizi açıklamayı istemeyebilirsiniz, fakat kimliğinizi açıklamanız ihbarınızın daha güvenilir ve daha yararlı olmasını sağlayabilir.
  • Çocuğun ihmal edildiğini ancak istismar edilmediğini ve ailesinin/bakım verenlerin; ekonomik/sosyal yetersizlikler nedeniyle çocuğa yeterli bakım sağlayamadıklarını gözlemliyor olabilirsiniz. Bu durumda da aileye destek alabileceği kurumların bilgisini verebilirsiniz. Ancak ailenin ihmal davranışları devam edebileceği için “başvuru merkezleri” ne bildirebilirsiniz.