Sayın Okurlar;
Bugünkü yazımda, sayın okurlarımla, samimi bir sohbette bulunmak istiyorum. Gerçek odur ki bir konunun anlaşılması, yorumlanması velhasıl açıklığa kavuşturulması için fazla bir tahsile ihtiyaç yoktur. Yani bazı konular ve olaylar, herkes tarafından rahatlıkla görülür ve anlaşılır. Bu nedenle, halkın bir güzel deyimi vardır: “Kültür, cehaleti kaldırsa da eşeklik bakidir.” Denir. Bu güzel söz de durup dururken söylenmemiştir. Çok insan da bilir ki insan hayatının en önemli temel taşlarından birisi, elbette ki eğitim ve öğretimdir. Ancak bu da, “o tahsili anlayana, aklına, mantığına sindirebilene, ayrıca hem kendisine hem de toplumuna faydalı, verimli yollarda sunabilenedir.” Şimdi, aşağıda basit bir şekilde sıraladığım bazı olumsuzlukları bilmek ve yapmamak için mutlaka bir tahsile gerek var mıdır diye bu maddelere giriyorum. ÖRNEKLER:
- En basit ifadesiyle, kişi, yola tükürüyor.
- Cadde, sokak, insan demeden küfür ediyor.
- Sigara izmaritini kast-ı mahsusa da yere atıyor.
- Kabuklu yemişlerinin kabuklarını da özellikle çöp tenekesine atmıyor, yere fırlatıyor.
- Apartman duvarlarına çok çirkin ve manasız yazılar yazıyor.
- Ağlayan yavrusunu susturacağı yerde ve de yolun ortasında dövüyor.
- Banklarda vb. oturma gruplarında insan gibi oturmuyor, gerildikçe geriliyor, ayakkabısını da çıkarıp uzanıyor.
- İnsanların sıra işlemlerinde kuyruğa girmiyor, sinek gibi öne fırlamaya çalışıyor.
- Sessiz, sakin ve intizamlı konuşmuyor, bağırıyor.
- Belediyeye ait çiçekli yerlerde keyfi için çiçek koparıyor.
- Belediye otobüslerinde, bilerek veya bilmeyerek başkasının biniş kartını kullanıyor. Ayrıca bu tür vasıtalarda yaşlılara, hastalara, engellilere istenilen özeni göstermiyor.
- Sinemada kuru yemiş yiyor, ağızdan kabuğunu fırlatıyor.
- Palyaço misali, bağrı açık, pantolonu düşük, âleme gülüşük dengesizlikler alenen sırıtıyor.
- Çalışmıyor, okumuyor, öğrenmiyor ama dilenmesini biliyor.
- Kanun, nizam ve yönetmeliklere zaman zaman saygı gösterilmiyor. vs
Sayın Okurlar;
Genel olarak ifade ettiğim bu ve buna benzer maddelerde, bazıları aklını çalıştırmazsa, okur değil bakar olursa, kulakları gelen seslere tıkarsa, burun da koku almazsa böyle bir akıl her zaman belayı getirir, kişiyi de gafletin ortasına düşürür. Bir toplumda birlik beraberlik, dayanışma ne kadar güzel olursa tahmin ediyorum ki o toplumda huzur ve güven o kadar iyi olur. Geçen yazılarımda da ifade ettiğim gibi, insan, aklını çalıştırmazsa Cenab-ı Hakk, onların üzerine pislik yağdırırmış. Her şey okumakla olmuyor. Kişinin biraz da kendisini değerlendirmesi, bundan böyle, aziz aklı, çakıl yapıp böyle kullanmaması icap ediyor. Yazımızı bir atasözümüzle bağlayalım: “Herkes evinin önünü süpürürse, şehrin caddeleri temiz kalır.” KİŞİ, EVVELA KENDİSİNDEN SORUMLUDUR.
