İnsanın, hayatı boyunca en dikkat edeceği özelliklerin başında (görev-sorumluluk-dikkat ve yetki) kavramları başı çeker. Bunlardan sadece birisi kaybolursa, yaşam zorlaşır. Bu yazımızı göreve ayırdık. Bu konuda şunları söylüyorum;
- Vazife duygusu, en büyük terbiye eden güçtür.
- Bize görevin öğretilmesinden ziyade, sevdirilmesi gerekir.
- Hak hırkasının astarı vazifedir.
- Vazife, sevmek ve onu uygulamakla olur.
- Vazifeden doğan başarı, toklulukla mukayese edilemez.
- Vazifenin mükemmelliyeti, onu taçlandırır.
- Vazife, planlı ve metodlu çalışmayla sonuca gider.
- Vazife, tembellerin işi değildir.
- Vazifesini bilmeyen, kendisini de bilmez.
- Köpeği zorla davara gönderirsen uluya uluya kurt getirir.
- Vazifenin tembeline (kapıyı kapat dersen, yel kapatır der.)
- Vazifeden uzak insan, lirayı bozar, keyfi bozmaz.
- Vazifesini yapmayan (ense, kulak, göbek büyütür.)
- Bu nedenlerle, vazifesini yapmayanların selâmı dahi (mis değil, is gibidir.)
