Sayın okurlar;
Atı görüb aksamak, suyu görüb susamak çocuk aklıdır. Yani; alaca kiraz, yenice hevesle bir yere varılmaz. “Akıl olmazsa başta, ne kuruda biter ne yaşta.”
Günümüzde az veya çok sıkıntılarımız, bitmiş değil. Allah’a şükürler olsun, elden gelen yapılıyor. Ancak; örneğin, debremlerden, sellerden, yangınlardan ne kadar nasibimizi aldık. Kaldı ki, devlet her çamın dibine bekçi koyamaz. Bizde vatandaş olarak görevimizi lâyıkı veçhile yapıyor muyuz? Sadede gelelim; planlı ve metotlu çalışmayı, alışkanlık haline getirmediğimiz müddetçe, bir yere varılmaz. Çok söz, boş sözdür. Bu kafa, bu akıl her halde bostanda bitmiyor. Tedbirde kusur eden, takdire kabahat bulmasın. Hercailiğin lüzumu yok. Hiçbir kaza geliyorum demez.
Özetle; “el adama akıl verir ama ekmek vermez” derler. Öyle ise “kişi, elin gör işi” sular akarken tesdini doldurmayı unutma.
