Pandemi sürecinde uzun süre kapalı kalan ve kredilerle ayakta durmaya çalışan kadın esnaflar öfkeli. İşleri azalan, borçları artan, kirasını ödeyemeyen kadın esnaf işsizlik kaygısıyla baş başa kaldı. Konuşması çok kolay ‘Biz vatandaşımıza yardım ediyoruz’ deniyor. Devletin 1TL’si benim cebime girmedi. 6 aydır kiramı, vergilerimi ödeyemiyorum” şeklinde tepki gösterdi.
Haber: Aslı Akış
Dükkanlarda bereket, tencerede aş kalmadı. Esnafın özellikle ekonomik desteklerle ilgili düşünceleri olumsuz. Çocuğuna gelecek vaat edemeyen, mutlu anne rolü yapmaktan yorulan, siftah yapmadan iş yerini kapatan esnaf kaygılı, umutsuz ve çaresiz.
SİFTAH YAPMADAN DÜKKANI KAPATIYOR
Bolu’da esnaflık yapan Gönül Hanım bu zamana kadar yeterli destek görmediklerini, çektikleri kredileri dahi ödeyemez hale geldiklerini söylüyor ve ekliyor: “Ben çocuğuma gelecek vaat edemiyorum. Çift karakter oynamaktan artık yoruldum. Eve gidip mutlu anne rolü oynayıp çocuklarım uyuduktan sonra yarın ben çocuklarıma ekmek götürebilir miyim endişesi yaşamaktan, ben eğil tüm esnaflar yorgun. Esnafın parmağını kaldıracak evine gidince yemek yapacak hali yok. Mecburiyetten bir şeyleri yapıyor. O yemek yapılırken tencerenin içine aş mı giriyor taş mı giriyor kimse bilmiyor. Konuşması çok kolay ‘biz vatandaşımıza yardım ediyoruz” deniyor. Ben yardım görmedim, devletin hiçbir desteğini almadım. Devletin 1TL’si benim cebime girmedi. 6 aydır kiramı, vergilerimi ödeyemiyorum. Akşam evime nasıl ekmek götüreceğim diye düşünürken siftah yapmadan gün geçirip iş yerimi kapatıyorum.”
